آذر قشنگ و دلبر هم داره رخت میبنده که بره .
رفتنش شبیه مهمونی های خداحافظی میمونه .برای خیلی ها دلگیر و خیلی های دیگه خوشاینده .
از اونجایی که خودم عاشق پاییز و زمستونم دلم نمیخواد به سرعت بگذره
فلسفه این یک دقیقه بیشتر اصلا پیچیده نیست این ماییم که از معما خوشمون میاد .
ساعت های دیگه عمرمون مثل برق و باد میگذره و برای خیلی هامون اهمیت چندانی نداره .رد شدن ساعتای زندگی مون مثل عدد انداختن روی کنتور میمونه همونقدر سریع وپر هزینه
اما توی آخرین شب آذر و اون یه دقیقه بیشتر .عشق و محبتمون رو تقسیم میکنیم برای هم حافظ میخونیم و از لابه لای مشتامون برا هم تخمه رد و بدل میکنیم
بهم دیگه لبخند میزنیم و جک تعریف میکنیم .
به شیرین کاری بچه ها میخندیم وقاشق قاشق انار دون شده وارد دهنمون میکنیم و مسابقه میزاریم که کی زودتر کاسه انارشو خالی میکنه .
تفسیر هامون از شعرای حافظ رو برا هم میگیم و بحث میشه سر اینکه کی بهتر شعرا رو میفهمه .
اما روز بعدش .
هر کی میره سراغ کار خودش و خاطرات شب گذشته و عکسای دسته جمعیش میرن یه گوشه ی پی سی یا موبایلت .و شاید تا یلدای سال بعد هم دیگه اینطور جمع نشیم که ببینیم کی بهتر از همه شعر میخونه یا کی بالاخره برنده المپیاد بازی های ساده و شادمون میشه
یلدا بهونه اس
بهونه برای عشق ورزیدن
بهونه برای کنار هم قرار گرفتن
بهونه برای حرف زدن
بهونه برای خندیدن
و این یک دقیقه اضافه
با ما چیکار میکنه ..
پ ن : امیدوارم یلدای امسال کنار عزیزاتون باشید و بهتون خوش بگذره .
از سری عکسایی که خودم گرفتم :)
درباره این سایت